Asker yeğenim Mehmet ve silah altın da bulunan tüm askerlerimize ithaf olunur.                     

                          A S K E R   M E H ME D İ M

Mehmedim can  Mehmedim; askerlik sana yakışır be! Mehmedim,

Dolamışta kırmızı alı koluna, tertiplerin arasına karışır Mehmedim,

Babasının göksü kabarır, Dualar-Tekbirlerle uğurlanır Mehmedim,

Geride; gözü yaşlı eş-dost, ana- baba, sevdiceğin kalır Mehmedim.

Hani küçükken sen hep derdin ya; büyüyüp ben de asker olacağım,

Büyüdün artık, nöbet sırası senin, bende sayende rahat uyuyacağım,

Sevdiklerin der; senin adına gün sayıp, “gel teskere” ile avunacağım

Arkadaşların; ağlama Mehmed, seni emzikli şekerle uğurlayacağım.

Vatan borcu, namus borcudur; bilir de öylece davranır Mehmedim,

Sakınmaz gözünü budaktan, gerekirse uğruna can verir Mehmedim,

Vatan aşkı, aşkların en kutsalıdır, her şeyden önce gelir Mehmedim,

Ah şu gurbetlik olmasa, askerlik sana vız gelir bilirim be! Mehmedim.

Görevinin bilincinde; hışmıyla düşmana korku salacak Mehmedim,

Kuş uçurtmayacak, keklik sektirmeyecek nöbet tutacak Mehmedim,

Bir karış toprağına yan bakanın, alını-çatından vuracak Mehmedim,

Sayende dostlar gülecek, düşmanlar donuna koyacak be! Mehmedim.

Günler-aylar su gibi akıp gider; sayılı günler tez geçer Mehmedim,

Bir de bakmışsın şafak sıfırla doğrulur kalkar yerinden Mehmedim,

Sevdiklerin özlem ile dolup-taşar, artık yollarına bakar Mehmedim,

Tezkereyi sen de hak ettin; sana da hayırlı tezkereler be! Mehmedim.

                                                               Ömer EĞREN  

.